Filmy policja, satyra

Adaptacja powieści Michaela Tolkina. Tim Robbins gra intryganckiego, opanowanego żądzą władzy menedżera, który dla kariery nie wzdraga się nawet przed popełnieniem morderstwa na lubianym koledze.

Zagadkowy tytuł oznaczający w dialekcie romańskim "pamiętam" znakomicie oddaje poetykę i nastrój tego obrazu. Jest to opowieść o jednym z miasteczek włoskiej prowincji w latach 1930 - 35, kiedy to największy wpływ na sytuację ówczesnych Włoch wywierał kościół i ideologia faszystowska. Przede wszystkim jest to jednak historia mieszkańców włoskiej prowincji - ludzi, których życie upływa obok głównych nurtów życia politycznego i społecznego. Jest to historia leniwego, zamkniętego w sobie, nieprzeniknionego życia włoskiej prowincji, historia obijactwa, mizernych uczuć, śmiesznych po trosze aspiracji i pragnień - mówił o swym filmie Fellini. Reżyser jest daleki od idealizowania wspomnień z dzieciństwa. Jego film jest w równej mierze krytyczny co szyderczy. A mimo to z każdego kadru przebija wzruszenie i czułość wobec spraw i ludzi tamtego świata. Wobec wspomnień, których okruchy uwiecznione zostały z niezwykłą siłą artystycznej wizji.

Film powstał na bazie sławnej gry video Postal. Akcja toczy się w miasteczku Paradise. Główny bohater o ksywce Koleś mieszka razem ze swoją olbrzymią żoną w przyczepie. Kiedy myśli, że upadł na samo dno, rzeczy przybierają jeszcze gorszy obrót. Po upokarzającej rozmowie o pracę i kompletnie nie udanej wycieczce do biura opieki społecznej, Koleś ląduje u swojego wuja Dave'a. Wuj Dave jest przewodniczącym miejscowego kultu a mimo to sam też ma problemy finansowe. Razem wymyślają plan genialnej, ich zdaniem, kradzieży. Niestety dla nich, w mieście są także Talibowie, którzy też mają złowrogie zamiary, a przy tym są dużo lepiej zorganizowani i wyposażeni. Sprawy kompletnie wymykają się spod kontroli, gdy Osama bin Laden wzywa na pomoc swojego przyjaciela George W. Busha. Koleś szybko uświadamia sobie jak wyzwalający może być stan, gdy nie ma się nic do stracenia... Uczy się by nie ufać mesjaszowi, zwłaszcza gdy ten sam napisał swoją biblię. Dowiaduje się, że miłość można znaleźć w najmniej oczekiwanym miejscu, nawet gdy obiekt westchnień celuje ci bronią prosto w głowę. Ale co najważniejsze, odkrywa, że nic nie załatwia problemów szybciej i lepiej niż dobrze ustawiona eksplozja nuklearna.

Odstawiony we frak bezrobotny nędzarz Nikodem Dyzma stara się o pracę fordansera w warszawskim nocnym lokalu. Jednak właściciel oświadcza, że Dyzma jest prowincjuszem i nie daje mu angażu. Szczęśliwym trafem Dyzma znajduje na ulicy zaproszenie na bal wyższych sfer. Idzie tam z zamiarem oddania zaproszenia właścicielowi, licząc na suty napiwek. Przez omyłkę służący biorą go za ważnego gościa i wpuszczają na raut. Tam chamskie zachowanie Dyzmy otwiera mu drzwi do oszałamiającej kariery.

Trzyosobowa rodzina błądzi na pustynnych drogach i dociera do obskurnego zajazdu prowadzonego przez równie odpychającego Torgo. Z powodu awarii samochodu zmuszeni są zatrzymać się tu na noc. Po zapadnięciu zmroku do życia budzi się pan Torgo i jego żony, będący wyznawcami okrutnego boga Manosa.

Błyskotliwy, surrealistyczny, zabawny - zachwycali się krytycy. Dzieło Felliniego nie każdego jednak zachwyci. Ale też nikogo nie pozostawi obojętnym wobec tego filmu. Oto poznajemy Snaporaza - kobieciarza, który nie marnuje żadnej okazji do podboju. Jedna z tychże okazji powoduje, że nasz bohater podążając za nią trafi wprost do miasta, które od początku wydaje się być inne niż zwykłe miasta - jest to bowiem miasto kobiet, w którym na dodatek akurat trwa kongres feministek. Snaporaz trafia więc prosto w środek agresywnych, pożądających i kipiących nieskrywanym seksapilem kobiet, które w połączeniu z męskimi fantazjami głównego bohatera, kreowanego przez Marcello Mastroianniego, są kanwą opowieści Felliniego.

Dramat polityczny z wyraźnymi odniesieniami do ówczesnej sytuacji prawno - politycznej we Włoszech. Był przyczyną skandalu i licznych dyskusji w kołach władzy. Groteskowy obraz patologi w świecie policji. Wysoki urzędnik policji popełnia przestępstwa celowo, by udowodnić sobie własną bezkarność. Jego kumple nie przyjmują do wiadomości oczywistych poszlak, ani jego własnych donosów.

Jonas wie, jak zapanować nad tłumem i mamić go „cudami” uzyskiwanymi za pomocą dymu i luster. Kiedy jego autobus psuje się, Jonas zmuszony jest zatrzymać się w biednym Rustwater w Kansas. Jego ponętna menedżerka próbuje przekonać miejscowego szeryfa, by zgodził się na występ pastora, on sam zaś koncentruje uwagę na pięknej sceptyczce o imieniu Marva.

Robocop nie wie, że zła korporacja, która go stworzyła, chce przejąć miasto i opracować jego nowszą, większą i potężniejszą wersję.

Dewey Cox (John C. Reilly) ma wszystko. Sprzedał miliony płyt, podbił serca setek kobiet, a wśród jego przyjaciół znaleźli się Elvis i członkowie grupy The Beatles. Życie Coxa jest pełne zwariowanych, suto zakrapianych alkoholem imprez. Artysta popada w różnego rodzaju uzależnienia i nie potrafi zbyt długo wytrwać w związku z jedną kobietą. Przede wszystkim ma jednak swoją muzykę, dzięki której z prostego wiejskiego chłopaka stał się jedną z największych gwiazd rocka.